کتاب تکه هایی از یک کل منسجم اثر پونه مقیمی نشربینش نو
جهت نمایش قیمت و خرید، سایز محصول خود را انتخاب کنید
معرفی
کتاب تکه‌هایی از یک کل منسجم کتاب تکه هایی از یک کل منسجم نوشته پونه مقیمی، روانشناس و روانکاو ایرانی، یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های روانشناسی سال‌های اخیر در ایران است. این کتاب در نه فصل و حول محور خودشناسی و نگاه به درون به رشته تحریر درآمده و با استقبال خوب خوانندگان فارسی زبان مواجه شده‌است. در ادامه به بررسی این کتاب می‌پردازیم.
خلاصه‌ای از کتاب تکه‌هایی از یک کل منسجم نویسنده در این کتاب، با بهره‌گیری از دانش روانشناسی و تجربیات خود، به خواننده کمک می‌کند تا با نگاهی عمیق‌تر به خویشتن، و زندگی نگریسته تا به شناخت بهتری از خود و دیگران دست یابد. در فصل اول کتاب، نویسنده به مفهوم خودشناسی و اهمیت آن در زندگی پرداخته و در فصل‌های بعدی، به سراغ موضوعاتی مانند مسئولیت‌پذیری، پذیرش، عشق، خشم، تنهایی، و مرگ می‌رود.
نویسنده در این کتاب، از زبانی ساده و روان استفاده می‌کند و با داستان‌ها و مثال‌های ملموس، مفاهیم روانشناسی را برای خواننده قابل فهم می‌کند. کتاب تکه هایی از یک کل منسجم برای افرادی که به دنبال رشد و تعالی فردی هستند، و همچنین افرادی که به دنبال درک بهتر خود و دیگران هستند، کتابی مفید و ارزشمند است. این کتاب اثری ارزشمند و مفید است که به خواننده کمک می‌کند تا زندگی را با آگاهی بیشتری زندگی کرده و انتخاب‌های درست‌تری داشته باشد.
آشنایی با نویسنده کتاب پونه مقیمی، متولد سال 1361، روانشناس و روانکاو ایرانی است. او مدرک کارشناسی خود را در رشته روانشناسی بالینی از دانشگاه تهران و مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته روانشناسی بالینی از دانشگاه شهید بهشتی دریافت کرده‌است.
بنابراین او همچنین دوره‌های تخصصی روانکاوی را در ایران و خارج از ایران گذرانده. پونه مقیمی از سال 1393 به عنوان روانشناس و روانکاو در تهران مشغول به کار شد. او همچنین به عنوان مدرس و سخنران در زمینه‌های روانشناسی و روانکاوی فعالیت می‌کند. کتاب تکه هایی از یک کل منسجم اولین کتاب پونه مقیمی است. این کتاب در مدتی کوتاه به یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های روانشناسی در ایران بدل شده و مورد استقبال خوانندگان قرار گرفت.
پونه مقیمی در کتاب تکه هایی از یک کل منسجم، با بهره‌گیری از دانش روانشناسی و تجربیات خود، به خواننده کمک می‌کند تا با نگاهی عمیق‌تر به خود و زندگی خود، به شناخت بهتر خود و دیگران دست یابد.
کتاب تکه‌هایی از یک کل منسجم اثر پونه مقیمی، یکی از پرفروش‌ترین آثار روانشناسی در ایران است که با نگاهی عمیق به درون انسان، مفاهیم خودشناسی، پذیرش، عشق، خشم، تنهایی و مرگ را بررسی می‌کند.
🧠 درباره‌ی کتاب:
- نویسنده: پونه مقیمی، روانشناس و روانکاو ایرانی
- ناشر: نشر بینش نو
- ساختار: شامل 9 فصل با محوریت خودشناسی و رشد فردی
- سبک نگارش: ساده، روان، همراه با مثال‌ها و داستان‌های ملموس
- هدف: کمک به خواننده برای شناخت بهتر خود و دیگران، و زندگی با آگاهی بیشتر
✨ ویژگی‌های برجسته:
- مناسب برای کسانی که به دنبال رشد فردی و درک عمیق‌تری از خود هستند
- زبان صمیمی و قابل فهم برای مخاطب عمومی
- ترکیبی از دانش روانشناسی و تجربه‌های شخصی نویسنده
- مورد استقبال گسترده خوانندگان فارسی‌زبان
📖 برای مطالعه بیشتر یا خرید، به صفحه کتاب در جم تل سر بزن.
بخش هایی از کتاب
و تکه‌هایی که همه‌جا حضور دارند و فقط کافی است ما در مسیرشان قرار بگیریم، آن وقت اگر هشیار باشیم، شاید بخش‌هایی از خودمان را ببینیم. بخش‌هایی از خودمان را در رابطه‌ها و در آدم‌هایی که تجربه می‌کنیم، در موقعیت‌هایی که قرار می‌گیریم، در فیلم‌هایی که می‌بینیم، در تاریخی که مرور می‌کنیم و حتی در کوچه‌ای که هیچ عابری ندارد و باد درخت‌هایش را بدون حضورِ تماشاچیان نوازش می‌کند. شاید زندگی همین است. ما زندگی را نه به‌صورت یک کل که به‌صورت جزئیاتی روزمره می‌بینیم. درواقع ما در «لحظه»ای از یک زمانِ اکنون همیشگی هستیم و شاید آن لحظه تمام همان چیزی است که «هدف» نام دارد؛ هدفی به نام زندگی کردن. برخورد کردن با تکه‌ای از زندگی و سپس پیدا کردن تکه‌ای ناهشیار از درونِ خودمان. شاید زندگی تلاشی برای منسجم‌شدن و پیدا کردن بخش‌های بیشتری از خودمان است ودر این تلاش مدام با اتفاقات زندگی مواجه می‌شویم. این کتاب تکه‌هایی از یک کل منسجم است. کلی که هنوز تکمیل‌نشده اما در مسیر پیدا شدن و بیرون آمدن از ابهام است. شاید این کتاب بتواند بخش‌هایی از درونِ شما را بیدار کند و به پیدا شدن بخش‌های گمشده‌تان کمک کند.
همچنین در بخشی دیگر از کتاب می خوانیم: صمیمیت یعنی درک کردن و حس کردن یک فرد با تمام وجود و بدون هیچ قضاوت و مقایسه‌ای؛ یعنی حضور داشتن در سکوت. این یعنی رشته‌ای باریک و نازک از صمیمیت که در لحظه‌ای کوتاه ایجاد می‌شود. آنچه رابطه را سالم نگاه می‌دارد، تکرار همین صمیمیت‌های کوتاهِ مملو از حضور و مشاهده است. در واقع همین صمیمیت‌های کوتاه و ساده، رابطه را عمیق و معنادار می‌کند و می‌تواند مرهمی بر تنهایی درونی ما باشد. ما برای قبول اینکه باید با بعضی آدم‌ها، موقعیت‌ها و شرایط خداحافظی کنیم، به زمان احتیاج داریم. زمان باید بگذرد. ذهن ما باید هزاران داستان متقاعد کننده بسازد تا آرام آرام به لحظه خداحافظی نزدیک شویم. به‌هرحال چه تصمیم بگیریم چه همچنان خودمان را معلق نگه داریم، لحظه‌های خداحافظی فرا می‌رسند. امروز اگر نه، چند سال دیگر. حقیقت این است که فرار کردن به ما کمکی نمی‌کند. در خداحافظی‌ها، دردی وجود دارد، دردی پنهان، اصلاً مگر می‌شود خداحافظی دردناک نباشد؟ اگر خیلی وقت است که متوجه شده‌ایم به خداحافظی خاصی نزدیک شده‌ایم بهتر است خودمان را گول نزنیم. بهتر است درد را به رنج تبدیل نکنیم.
مشخصات
دیدگاه ها
